ثبت حسابداری- ذخیره مالیات بر درآمد

در پایان سال مالی و بعد از محاسبه سود(زیان) عملکرد ،در صورتیکه نتیجه عملیات شرکت سود باشد ،می بایست به جهت رعایت استانداردهای حسابداری،اقدام به محاسبه ذخیره مالیات بر درآمد نمود.در هنگام محاسبه ذخیره مالیات بر درآمد،آن بخش از درآمد های شرکت که معاف از مالیات بوده(سود حاصل از سپرده سرمایه گذاری در بانکها طبق ماده ۱۴۵ ق.م.م ) و یا مالیات آنها قبلا بطورمقطوع اخذ شده(مانند سود حاصل از فروش املاک – ماده ۵۹ و ۷۷ ق.م.م) از سود ابرازی شرکت کنار گذاشته می شود.

همچنین آن بخش از سود شرکت که بموجب برخی قوانین مالیاتی(مانند مواد ۱۳۲و ۱۳۸) معاف از پرداخت مالیات باشد نیز از سود ابرازی شرکت کنار گذاشته می شوند .همچنین می بایست آن بخش از هزینه های شرکت که فاقد معیار های مورد قبول مالیاتی می باشند ( مغایرت با مواد ۱۴۷ و ۱۴۸ ق.م.م )نیز محاسبه (که در حاضر فقط بعد از اینکه شرکت ها مورد حسابرسی مالیاتی قرار می گیرند ، این کار توسط حسابرس مالیاتی انجام می پذیرد و بقیه شرکت ها معمولا این موضوع را رعایت نمی کنند )، به سود ابرازی شرکت اضافه شود.

بعد از انجام تعدیلات سود مورد اشاره(که البته بطور کلی عنوان گردید و شامل همه موارد نمی باشد)،در صورت وجود سود مشمول مالیات،با اعمال نرخهای مربوطه طبق قوانین مالیاتی،ذخیره مالیات بر درآمد شرکت محاسبه می شود.

لازم به ذکر است که از حساب ذخیره مالیات بر درآمد فقط برای شناسایی مالیات عملکرد استفاده می شود ، نکته دوم اینکه ، با وجود اینکه به جهت استانداردها و رویه های موجود ، مالیات عملکرد ابرازی شرکت در حساب ذخیره مالیات بر درآمد شناسایی می گردد یعنی بدهی قطعی تلقی نمی گردد ، اما به جهت قوانین مالیاتی ، مالیات ابرازی مودی قطعی محسوب می شود.

مالیات عملکرد هنگام شناسائی:

سود و زیان سال جاری (بد)
                  ذخیره مالیات بر درآمد (بس)

هنگام پرداخت مالیات ابرازی تا ۴/۳۱ سال بعد ثبت زیر را می زنید :

ذخیره مالیات بردرآمد (بد)
                             بانک (بس)

حال اگر مبلغ مالیات قطعی بیش از مالیات ابرازی باشد ، ثبت زیر را می زنید :

سود و زیان انباشته  (بد)
                         بانک (بس)

صورت های مالی

هدف صورت‌های مالی یا گزارش‌های مالی یا گزارشگری مالی عبارت است از، بازنمایی اطلاعات خلاصه‌شده و طبقه‌بندی‌شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی  واحد تجاری، به گونه‌ای که برای طیفی گسترده‌ای از استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی فایده‌مند واقع شود.

ترازنامه

صورت سود و زیان

صورت سود و زیان جامع

صورت جریان وجوه نقد

ترازنامه، بیلان یا صورت وضعیت مالی یکی از صورت های مالی اساسی است که وضعیت مالی یک شخصیت حسابداری (شخصیت گزارشگر) را در یک زمان مشخص نشان می‌دهد.که باید توسط یک نهاد حسابرسى تهیه گردد.

ترازنامه معمولاً در پایان یک دوره مالی تهیه می‌گردد. در ترازنامه سه قلم اطلاعاتی دارایی ، بدهی و سرمایه مشخص می‌گردد. این ۳ بخش در ترازنامه‌ها، این ایده را به سرمایه‌گذاران می‌دهد که داشته‌ها (دارایی‌ها) و چه دیونی (بدهی‌هایی) دارد و صاحبان شرکت چه مقدار سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

ترازنامه به زبان ساده مشخص می‌نماید که یک موسسه چه میزان دارایی دارد: زمین، ساختمان، اثاثه، وجه نقد در صندوق و... همگی میزان دارایی موسسه را نشان می‌دهند. بدهکاران به شرکت نیز جز دارایی‌های شزکت محسوب می‌گردند. زیرا بدهکاران نیز در نهایت با پرداخت پول به صندوق شرکت و یا پرداختهای از نوع دیگر (چک و...) موجب افزایش دارایی شرکت می‌گردند.

از طرفی در ترازنامه میزان بدهی سازمان نیز مشخص می‌گردد. هر سازمان ممکن است به افراد مختلف بدهی داشته باشد (حساب بستانکاران) و یا موسسه ممکن است با صدور چکهای مختلف اسناد پرداختنی مختلفی داشته باشد. خلاصه اطلاعات بدهی موسسه و در نهایت سرمایه تشکیل موسسه نیز در قسمت بدهیهای ترازنامه مشخص می‌گردد. علت امر این است، که شرکت همواره به صاحب سرمایه بدهکار می‌باشد. در حقیقت بدهی و سرمایه دیون یک موسسه را به افراد حقیقی یا حقوقی دیگر مشخص می‌کند.

ترانامه بر اساس اصل زیر استوار است:

دارایی = بدهی + سرمایه به این اصل، معادله اصلی حسابداری می‌گویند.

صورت سود و زیان، یکی از صورت های مالی اساسی است که چگونگی و نتیجه عملکرد مالی یک شخصیتحسابداری (واحد گزارشگر) را طی دوره مالی نشان می‌دهد.

درآمدهای دوره مالی - هزینه دوره مالی = سود / زیان قبل از مالیات

سود - مالیات = سود ویژه

صورت سود وزیان جامع : سود یا زیان دوره طبق صورت سود و زیان و در ادامه سایر درآمدها و هزینه های شناسایی شده به تفکیک .

نمونه هایی از این قبیل درآمدها و هزینه ها عبارتند از :

• درآمدها و هزینه های ناشی از تجدید ارزیابی داراییهای ثابت مشهود
• مبلغ تجدید ارزیابی سرمایه گذاریها که تحت عنوان دارایی غیرجاری طبقه بندی می شوند.
• تمامی تفاوتهای تسعیر ارز حاصله در واحدهای مستقل خارجی
• سایر درآمدها و هزینه هایی که طبق استانداردهای حسابداری و به استناد قوانین آمره مستقیما در حقوق صاحبان سرمایه منظور می گردد.

صورت جریان وجوه نقد، (به انگلیسی: cash flow statement) در حسابداری مالی به یکصورت مالی که حاوی گزارش جریان نقدینگی در فعالیت‌های عملیاتی، مالی و سرمایه‌گذاری ترازنامه یک شرکت است، اطلاق می‌گردد. برای شرکت‌های بزرگ این گزارش‌ها عموما با مجموعه‌ای از یادداشت‌های توضیحی راجع به آیتم‌های درج شده در گزارش‌ها همراه هستند، که جزییات بیشتری را از گزارش افشا می‌کنند. این یادداشت‌ها اجزاء جدا نشدنی از صورتهای مالی اساسی می‌باشند.

حقوق و دستمزد - حداقل حقوق سال 1395

حقوق روزانه 270.722

حقوق سی روز 8.121.660

حق اولاد 812.166

مزایای انگیزه ای 1.100.000

حق مسکن 200.000

حداکثر دستمزد روزانه مشمول بیمه    270.722*7 = 1.895.054

معافیت مالیاتی   سالانه 156.000.000    ماهانه 13.000.000 مازاد 10%

اصلاحیه ، الحاقیه و متمم قرارداد

اصلاحیه ، الحاقیه و متمم قرارداد معادل هم نیستند.

الف) اصلاحیه : به معنی تغییر بخشی از متن حقوقی (مانند قرارداد) می‌باشد. در بیش‌تر موارد مورد اشکال از دید طرفین قرارداد مخفی مانده و می‌شود یکی از طرفین (معمولاً کارفرما) طی نامه‌ای مورد اشکال را گوشزد و شکل صحیح را تصریح  نماید. در این حالت نیازی به حصول توافقات اولیه و جمع‌آوری مستندات نبوده و استناد به مستندات اولیه که نشان دهنده اشتباه صورت گرفته و متن صحیح می‌باشد کفایت می‌کند. عدم‌پاسخ کتبی در رد اصلاحیه به معنی پذیرش اصلاحیه بوده و سعی طرفین در رفع اشکال می‌باشد. بدیهی است در صورت نیاز و لزوم می‌توان پاسخ کتبی طرف مقابل مبنی بر پذیرش اصلاحیه را دریافت نمود و یا در ابتدا طرفین نسبت به تأیید و تصویب آن اقدام نمایند. 

مثال‌‌: 

شرکت 

موضوع‌‌: اصلاحیه

با سلام

احتراماً، پیرو قرارداد شماره ............ مورخ ....../....../............ مرتبط با .................................... زمان خاتمه قرارداد 31/02/1392 بوده که اشتباهاً 31/02/1391 قید گردیده است. خواهشمند است دستور فرمایید وفق مفاد قرارداد تا تاریخ فوق نسبت به ارایه خدمات موضوع قرارداد اقدام فرمایند. 

ب) الحاقیه : به معنی بخش‌هایی است که بنا به ضرورت به متن حقوقی اصلی اضافه یا کسر و نهایتاً الحاق می‌شود، یا ‌بندی است که در زمان عقد قرارداد نسبت به آن توافق شده است و طرفین پیمان، اجرای آن‌را مشروط به شرایطی نموده‌اند که ممکن است حادث شده و یا کارفرما مایل به انجام آن شود. به نظر بنده اگر این توافقات قبلاً در قرارداد قید شده باشد صرفاً کارفرما/ دستگاه نظارت تمایل و رأی خود را نسبت به اجرای شرایط جدید وفق مصوبات اعلام و تغییرات لازمه را برای شفافیت موضوع به پیمانکار ابلاغ خواهد نمود. اما اگر تغییرات در راستای اهداف قرارداد بوده لیکن تعهدات پیمانکار را دچار تغییر نماید، حتماً باید برای اجتناب از مشکلات حقوقی و مالی در آینده، به روش مقتضی تأییدیه پیمانکار را نیز اخذ نمود. 

مثال‌‌: 

الحاقیه قرارداد شماره ...... مورخ ....../....../............

به موجب این الحاقیه و با عنایت به درخواست دستگاه نظارت قرارداد فوق الاشاره و وفق توافقات فی‌مابین(مستندات تأیید شده موجود)، قرارداد شرکت ............... با شماره ثبت ............ و کد اقتصادی ............ (کارفرما) و شرکت ............ به مشخصات ............ (پیمانکار) با تغییرات ذیل اصلاح و از تاریخ قید شده اجرایی می‌گردد. 

1.مدت قرارداد از تاریخ ....../....../............تا پایان وقت اداری ....../....../............ به مدت ...... ماه تمدید می‌گردد. 

2.با توجه به افزایش حجم خدمات مورد نیاز کارفرما در در مدت قرارداد مبلغ قرارداد ......درصد (حد اکثر تا سقف ............ ریال) افزایش یافته و پرداخت صورت‌وضعیت‌های ارایه شده مورد تأیید طرفین تا این سقف در قالب همین قرارداد بلامانع می‌باشد. 

3.درصد افزایش حقوق سال جدید که رسماً به‌کارفرما ابلاغ گردیده است، در مورد هزینه‌های حقوقی پیمانکار اعمال و در وجه پیمانکار پرداخت شده و پیمانکار ملزم به پرداخت به‌کارمندان و کارگران مرتبط با این قرارداد می‌باشد. 

سایر مفاد قرارداد بدون هیچگونه تغییری به قوت خود باقی می‌باشد. 

مهر و امضا کارفرما

مهر و امضا پیمانکار

ج) متمم قرارداد :  از لحاظ ماهیت مانند الحاقیه است اما وزن و اهمیت آن به حدی است که در صورت عدم‌تنظیم و توافق بر آن، قرارداد به نتایج اشاره شده در موضوع قرارداد نرسیده و عملاً قرارداد خاتمه یافته نخواهد بود. در متمم قطعاً حجم تعهدات طرفین پیمان تغییر کرده و حتماً باید برای اجتناب از مشکلات آتی، تأییدیه طرفین پیمان را اخذ و کلیه مستندات لازم که لزوم تنظیم متمم را دلالت دارند را تکمیل نمود. 

مثال‌‌:

متمم قرارداد شماره ...... مورخ ....../....../............

با توجه به نیاز کارفرما و موافقت پیمانکار به افزایش خدمات مرتبط با قرارداد فی‌مابین به موجب این متمم اصلاحات ذیل در مفاد قرارداد اعمال و از تاریخ ....../....../............ برای طرفین لازم‌الاجرا خواهد بود. 

4.ماده 1 موضوع قرارداد از «موضوع قرارداد عبارت است از انجام خدمات پشتیبانی طرح جامع سیستم مالی اداری...»  به «موضوع قرارداد عبارت است از انجام خدمات پشتیبانی و توسعه مورد نیاز طرح جامع سیستم مالی اداری...» اصلاح می‌گردد. 

5.وفق ماده ...... قرارداد به مبلغ قرارداد تا سقف 25درصد معادل ............ ریال بابت انجام خدمات افزایش یافته افزوده می‌گردد. 

6.درخصوص موارد توسعه‌ای افزوده شده خدمات براساس نفر ساعتی ...... ریال تا سقف مبلغ بند 2 متمم پس از تأیید دستگاه نظارت قابل پرداخت خواهد بود. 

سایر مفاد قرارداد بدون هیچگونه تغییری به قوت خود باقی می‌باشد. 

مهر و امضا کارفرما

مهر و امضا پیمانکار

------

هر چند در نگاه اول ممکن است الحاقیه و متمم یک مفهوم را برسانند لیکن هرگاه به نظر طرفین قرارداد یا قانون و غیره، متن مورد نظر از ابتدا ناقص بوده و می‌بایست از بدو تصویب به گونه‌ای دیگری می‌بود و یا این‌که تداوم قرارداد با شرایط حاضر حصول نتیجه نهایی مورد نظر را عملی نسازد (هرچند این نتیجه اکنون حاصل شده باشد) متممی به قرارداد یا متن مورد نظر اضافه می‌شود. اما اگر نظر بر ناقص بودن از ابتدا نبوده ولی به علت اقتضای زمان و غیره لازم است کلمه یا جمله یا متنی اضافه یا کم گردد این تغییرات جدید را می‌توانیم الحاقیه بنامیم.  در کلیه تغییرات بر روی قرارداد به 2 نکته توجه داشته باشید. اولاً در صورت تغییر مبالغ، متناسب با آن میزان تضمینات تعدیل گردد. دوم این‌که در صورتی‌که کارفرما دارای آیین‌نامه‌هایی باشد که سقف معاملات را معین نموده باشد، نباید اعمال شرایط جدید قرارداد را از طبقه اولیه به طبقه بالاتری انتقال دهد. (مثلاً قرارداد اولیه برای معاملات متوسط بوده و تغییرات جدید سقف قرارداد را افزایش داده و وارد مبالغ معاملات بزرگ کرده باشد.(

بعضی مواقع افراد و شرکت‌ها واژه‌های اصلاحیه، الحاقیه و متمم قرارداد را معادل یکدیگر و بعضاً بدون انطباق با مورد مربوطه به‌کار می‌برند. در این مقاله سعی شده است راهنمایی‌های جزیی و کاربردی برای دقت و بهبود تنظیم این مستندات ارایه گردد. 

الف) اصلاحیه به معنی تغییر بخشی از متن حقوقی مانند قرارداد می‌باشد. 

ب) الحاقیه به معنی بخش‌هایی است که بنا به ضرورت به متن حقوقی اصلی اضافه و الحاق می‌شود. 

ج) متمم قرارداد از لحاظ ماهیت مانند الحاقیه است اما وزن و اهمیت آن به حدی است که در صورت عدم‌تنظیم و توافق بر آن، قرارداد به نتایج اشاره شده در موضوع قرارداد نرسیده و عملاً قرارداد خاتمه یافته نخواهد بود. 

قرارداد

تعریف قرارداد:

قرارداد یا عقد طبق ماده 183 قانون مدنی عبارت است از اینکه :

یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری نمایند و مورد قبول آن­ها قرار گیرد. بر اثر عقد میان دو طرف، یک رابطه جدید حقوقی برقرار می­شود و طرفین با توجه به موضوع قرارداد نسبت به یکدیگر باید تعهداتی را انجام دهند.

در زبان غیرتخصصی عقد و قرارداد به یک معنی است، اما در علم حقوق منظور از اصطلاح عقد، عقود معین (آن دسته از عقدهایی که در قانون مدنی شرایط و چگونگی آن­ها ذکر شده است مثل عقد بیع، عقد اجاره، عقد رهن، عقد وکالت، عقد مضاربه و غیره) استعمال می­شود و حال آنکه کلمه قرارداد، بر تمامی عقود (خواه معین باشد یا نباشد) اطلاق می­شود.

توافق دو یا چند نفر جزء اصلی تعریف قرارداد است. برای مثال در خرید ملک یا آپارتمان دو نفر توافق می­کنند که یکی (فروشنده) ملک خود را به دیگری (خریدار) بدهد و دیگری در قبال آن پولی به فروشنده پرداخت کند. 

قصد و رضایت درونی دو طرف بر انتقال مال یا انجام کاری برای وقوع یک قرارداد کفایت می­کند و زمانی که دو طرف با اراده آزاد بر موضوعی توافق کنند، ملزم به رعایت آن می­شوند و پس از آن در حق طرفین و افرادی که جانشین آن­ها می­شوند (قایم ­مقام قانونی) نیز موثر است و نیاز به هیچ گونه تشریفاتی ندارد، اما نکته مهم این است که قانون­گذار به لحاظ مصالح اجتماعی شرایطی را به موارد فوق افزوده است که در بعضی مواقع بدون توجه به آن شرایط و تشریفات، مراجع قانونی از پذیرش قرارداد خودداری خواهند نمود.